Dotychczas prowadzone badania pozostałości pestycydów w wodach powierzchniowych wskazują na możliwość pojawienia się incydentalnie ich bardzo wysokich stężeń. Szczególnie narażone na skażenie są drobne cieki wodne i rowy melioracyjne przepływające przez obszary intensywnie uprawiane rolniczo. W przeprowadzonych doświadczeniach badano kinetykę hydrolizy propoksuru (N-metylokarbaminianu o-izopropoksyfenylu) w postaci preparatu Unden 200 EC w układzie woda-osad denny. Kinetyka hydrolizy propoksuru była odwrotnie proporcjonalna do zawartości części spławialnych w osadach, adsorpcja rosła wraz ze wzrostem zawartości cząstek gliniastych w osadach.