Oscylacje nieliniowe występują w pewnego typu nieliniowych układach dynamicznych. Zasadniczymi ich właściwościami są: zależność częstotliwości drgań od amplitudy oraz tzw. efekt "zaginania" (foldover). Rezonans nieliniowy i oscylacje wywołane nawet małymi zaburzeniami są znacząco odmienne, aniżeli w przypadku rezonansu liniowego [4, 6]. Problemy związane z wy-stępowaniem drgań nieliniowych są tak poważne i trudne, że do pracy nad nimi powoływane są specjalne zespoły matematyków, fizyków, mechaników . Jeszcze w latach 80. powszechne było przekonanie, że dla małych wychyleń linearyzacja równań ruchu wirnika maszyny synchronicznej dobrze opisuje zachowanie się maszyny i może być podstawą badania jej stabilności [7], a wystę-pujące w równaniach różniczkowych nieliniowości wpływają stabilizująco na dynamikę ruchu. Jednakże w świetle burzliwego rozwoju teorii dynamicznych układów nieliniowych obserwowanego w ostatnich dziesięcioleciach [8] staje się jasne, że nie można pomijać nieliniowości. Niniejsza praca jest próbą zaadoptowania dotychczasowych dokonań w tym zakresie do badania wpływu zmiennego momentu mechanicznego na zachowanie maszyny synchronicznej w pobliżu głównego (podstawowego) rezonansu izolowanego. Analityczne rozważania zostały przeprowadzone dla modelu dwuwymiarowego na podstawie jednej z metod teorii perturbacji - metody aproksymacji asymptotycznej [3]. Proponowana w [2, 5] metoda kolejnych przekształceń kanonicznych przy pewnych założeniach jest zbieżna z poprzednią. Przeprowadzone zostały również symulacje numeryczne zachowania się modelu Parka przy wymuszeniu.